Prikjes...

Gisteren was het weer zover... Muizepruts kreeg haar 1-jarige prikjes: die tegen pneumokokken en dé cocktail onder prikjescocktails: de befaamde vaccinatie tegen Mazelen - Bof - Rubella (afgekort de MBR-prik). Een venijnige prik die onderhuids in de bovenarm wordt gezet. Een prik die bij onze Muizekinders steeds begint met een "euh-wat-gebeurt-er?" en al snel eindigt in een korte, maar krachtige schreeuw. Een schreeuw die vervolgens gepaard gaat met dikke waterlanders. En een krop in de keel...  bij mij dan. Steeds opnieuw... ook al is het de derde keer dat ik dit nu meemaak, wennen doet het nooit. Eén pluspunt aan dit bezoek: ik kijk er eigenlijk stiekem ook naar uit, want ik (wij)  heb(ben) een schat van een kinderarts: Dr. Broers uit Lier . Enig nadeel: haar praktijk is een half uurtje à drie kwartier rijden van hier, maar het is de rit waard. Ze neemt haar tijd, is steeds oprecht bekommerd om haar patiëntjes en overstelpt me met goede raad: heerlijk! Soit, Muizepruts kreeg dus twee prikjes: één links en één rechts en was daar op het moment zelf écht niet blij mee. Bijna onmiddellijk nestelde ze zich in mijn armen en bijna ogenblikkelijk was ze de pijn vergeten. Bijna, want twee kleurrijke pleisters zijn stille getuige van een groot verdriet dat zich enkele minuten eerder voordeed.

Ik ben alvast benieuwd naar jullie verhalen!

Groetjes,

Miezekemuis!



Wist je dat...

* ... M-B-R de enige vaccinatie is waarbij kleintjes na twee weken nog koorts kunnen maken? Dit omdat het een 'levend' vaccin is: het bevat een verzwakt virus en kan dus nog een infectie veroorzaken en het immuunsysteem prikkelen (daar komt die koorts dan van). De ziekte veroorzaken kan het echter niet.

* ... kleintjes onder de 1 jaar hun prikjes krijgen in hun bovenbeen (dijbeen)? Vanaf 1 jaar worden ze in hun bovenarm gezet.

* ... je voor prikjes terecht kan bij je huisarts, je kinderarts, maar ook bij een consultatiebureau van Kind en Gezin?

* ... enkel het vaccineren tegen Polio (kinderverlamming) verplicht is, maar dat Kind en Gezin wel aanraadt het volledige prikjesschema te volgen?

Dat schema vind je hieronder terug 
(bron: www.kindengezin.be)

Blablabli... blablabloe

Muizemeid was nauwelijks anderhalf en al een echte taterwater te noemen ("net.de.mama"). Toen ze twee werd, rolden er knappe volzinnen uit haar mond en beschikte ze reeds over een woordenschat om 'u' tegen te zeggen. 
Muizeknul deed er echter langer over, maar praat ondertussen even knap. 

Dat hij er later mee was, is eigenlijk niet zo verwonderlijk. Ik herinner me uit mijn studies (corrigeer me gerust mocht ik het toch mis hebben) dat meisjes vanaf hun geboorte reeds over heel wat verbindingen tussen hun twee hersenhelften beschikken. Dit zorgt ervoor dat ze zich zowel op hun taalontwikkeling kunnen richten als op hun motorische ontwikkeling (alles wat met bewegen te maken heeft). Jongetjes beschikken op datzelfde moment echter over minder verbindingen waardoor ze zich bijgevolg sneller richten op het ontwikkelen van hun motorische vaardigheden. Dat maakt dat ze later gaan spreken, maar die 'achterstand' halen ze later zonder problemen in. Niets om je zorgen om te maken dus. ;)


Op de online nieuwssite 'Het Nieuwsblad' was er overlaatst (8/9/13) een artikel te lezen betreffende het praten met kleine kinderen. De geïnterviewde 'Helena Taelman' - een lector taaldidactiek - stelt dat je beter geen kleutertaal gebruikt tegen kleine kinderen. Ondanks de - veelal negatieve - lezersreacties onderaan het artikel, moet ik haar hierin bijtreden. Of je een kind vb. het woord 'auto' aanleert ipv 'tuut' en 'hond' ipv 'waf'... het is en blijft even moeilijk / gemakkelijk.

Ik vraag me trouwens af: wat zeg je in dat geval als je een koe, of nee... beter nog: een olifant of kameel tegenkomt? :) Juist ja... ;)


Uiteraard... geen enkel kind zal deze kleutertaal blijven gebruiken voor de rest van zijn / haar leven, maar het is bewezen dat kinderen die voortdurend deze taalvorm te horen kregen, wel degelijk minder vlot spreken én over een minder grote woordenschat beschikken dan leeftijdgenootjes die de juiste woorden wél te horen kregen. Mr. Muis en ik hebben onze kinderen overstelpt in de wereld van taal. Alles wat we deden, zagen, hoorden, hoe we ons voelden, hoe zij zich zouden kunnen voelen, ... alles, maar dan ook echt alles werd verwoord naar hen toe. Ik herinner me nog goed de vreemde blikken aan de kassa van de plaatselijke supermarkt toen ik mijn Muizekinders minutieus verwoordde wat er gebeurde ;) :D Ach ja... het was voor een goed doel!


In het artikel haalt Mevr. Taelman aan dat je gerust ook over het woord 'grootouders' mag spreken ipv enkel over 'oma & opa'. Vanzelfsprekend moet je niet tegen je kleintje zeggen:  'Kom liefje, we gaan naar je grootouders.'. Wat je wel kan zeggen (als je bijvoorbeeld foto's bekijkt): 'Kijk, dit zijn opa en oma: je grootouders'. Daarna kan je uitleggen dat zij jouw papa en mama zijn of die van je partner. Kortom: daag hen uit met taal!


Van zodra een kleine ukkepuk ter wereld komt, heeft die nood aan taal. Ook al begrijpen ze de betekenis van de woorden nog niet, aan de intonatie van je stem kunnen ze zoveel afleiden... Kleine kinderen absorberen enorm veel informatie; net daarom is het zo ontzettend belangrijk dat je alles wat je hoort omzet in taal. Zo leer je hen dat geluiden dingen betekenen.


Hoe pak je dit aan?

- met liedjes, knisperverhaaltjes, ...


Bekijk ook zeker even onderstaande filmpjes: (bron: Kind & Gezin)

Communicatie en taal 0 - 2 maanden

https://www.youtube.com/watch?v=WkXX5sVnETo&feature=player_embedded#at=265


Communicatie en taal 2 - 4 maanden

https://www.youtube.com/watch?v=dONSkF6Xbb4


Communicatie en taal 4- 6 maanden

https://www.youtube.com/watch?v=9466PoghSpY

Let wel: Probeer er op te letten dat je niet elk woord in een verkleinwoord zet:  voor je't weet is je pruts overtuigd dat elk woord op 'tje' of 'ke' eindigt.


Communicatie en taal 8 - 12 maanden

https://www.youtube.com/watch?v=irnksYHw24E


Kinderen hebben op deze leeftijd al veel taal geabsorbeerd en begrijpen nu ook verschillende woorden, ook al kunnen ze deze nog niet zelf uitspreken. Ze gebruiken vanaf nu ook enkel de klanken die ze te horen krijgen in hun eigen omgeving. Vanaf 12 mnd worden de eerste woorden gezegd.


Communicatie en taal 12 - 24 maanden

https://www.youtube.com/watch?v=bJkAn8Om0H0


Eerste woordjes worden gezegd, soms nog niet erg verstaanbaar.

Wissel af met luisteren en praten: zo leert je kleintje gesprekken voeren.


Communicatie en taal 24 - 36 maanden

http://www.youtube.com/watch?v=6THUl7yQCUg


Stimuleer taal door al je handelingen en alles wat je ziet te vertellen.

Kortom: probeer jezelf aan te leren zoveel mogelijk te praten (met échte woorden!) tegen je kleintje ("tje"..."tje": 'kweetet... 't klinkt leuk en uiteraard zijn er uitzonderingen die de regel bevestigen. ;) )

Zoals helemaal bovenaan in dit blogstukje al aangehaald: daag hen uit en voor je het weet heb je de leukste gesprekken met ze.


Wij lachen alvast wat af met sommige uitspraken. Hier alvast eentje van enkele maanden terug:




Op een ochtend zei ik tegen Muizemeid en Muizeknul: "ook flink jullie beker melk leegdrinken he!" Muizemeid: "Waarom eigenlijk mama?" Ik: "Dat is goed voor jullie botten." "Ah ja...", zei Muizemeid "... en ook voor jullie sandalen!".    

Leuke uitspraken van je uk mag je uiteraard (én graag zelfs!)  hieronder delen...

Ennueh... laat je tijdens een kietelmoment gerust eens volledig "losgehen" qua gejoel, gekroel, gekleuter en gepeuter. Wie herinnert zich niet het "geoetchiekoetjiekoetsj" van die ene tante die telkens nét iets te hard in je wangen kneep... Ik herinner me alvast nog levendig de mijne... *auw*


Groetjes,

Miezeke

Snottebel-alarm

Onze Muizekinderen snotteren...
Muizemeid produceert een continu lopend straaltje doorschijnend snot, Muizeknul is heer en meester van de vastgekoekte exemplaren en bij Muizepruts is het een combinatie van de twee. Het kan uiteraard allemaal nóg erger: van die dikke gele of groene slierten met van die bruine kloddertjes erin... Hajakkes... d'r zijn smakelijkere onderwerpen!

Nu ja, het mag gezegd: ik ben o.w.v. mijn job een ervaringsdeskundige te noemen: dé experte, dé SnottebelBuster der SnottebelBusters met als 'proton pack': fysiologisch serum. Met zo'n bus in de hand verdrijf ik ze allemaal, één-voor-één en gaan zullen ze!

        * Uiteraard is bij gekleurde exemplaren een bezoek aan de dokter aan te raden: in dat geval zijn er vieze beestjes (een virus) aan het werk en heb je wat extra hulp nodig.

(vb. neusdruppels of andere medicatie) *

Zelf gebruik ik vooral de neusspray van Sterimar Baby bij Muizepruts en Physiomer Baby neusspray bij Muizemeid & Muizeknul. Sterimar Baby heeft een fijner straaltje wat voor kleintjes net iets aangenamer ervaren wordt. Physiomer Baby heeft een krachtigere straal die naar mijn mening vooral effectiever is voor Muizepeuters. In plaats van een spray onder druk kan je ook ampullen gebruiken (trouwens zéér geschikt voor oogspoelingen). Er zijn een heleboel merken verkrijgbaar, dus voor advies op maat verwijs ik jullie door naar jullie apotheker.

Nu: hoe moet het?

1. Vertel altijd je kleintje wat je gaat doen. Stel je maar es voor dat jij lekker cosy bij jouw eigen Mr. Muis ligt en opeens - geheel uit het niets - zo'n neusspoelding in je neus gestopt én gesprayd krijgt. Juist ja, hou dat beeld effe vast en beloof het me: "nope, zo ga ik dat NIET doen..."

* Ook al begrijpen kleintjes nog niet de volledige betekenis van woorden en handelingen, door je intonatie, je stemkleur- en volume, krijgt je ukkepuk een veiliger gevoel en leert het de betekenis van de woorden kennen. Door regelmatig te spoelen, gaat het kindje de handeling 'gewoon' worden en er steeds minder moeilijk over doen. Muizeknul en Muizemeid komen ondertussen zelf vragen voor een spoeling en Muizepruts ondergaat het ook zonder verzet.*

Gebruik tedere woordjes, sus, aai over hun bolleke en geef hen na afloop een hele dikke knuffel / zoen en zeg vb. "wat knap zeg..." / "wat was je flink... nu zijn die vieze snottepietjes uit je neus". Op deze manier krijgt je kleintje ook het besef waarom je dit doet en heus... onderschat die kleine man / meid van je niet. Ze beseffen méér dan je denkt.

2. Een kleine handleiding: leg je kindjes nooit gewoon plat op hun rug met hun neusje naar boven om dan te beginnen sprayen. Op die manier komt het hele goedje (een zoutig water) hun slokdarm binnen. Erg onaangenaam en beangstigend (verdrinkgevoel).

Een neusje spoelen doe je dus beter zo: leg je kleintje plat op zijn of haar rug en kantel het hoofdje telkens naar de richting waarbij je het bovenste neusgat gaat sprayen. Direct daarna zet je je kleintje recht - zo kan het goedje met de slijmpjes makkelijk naar buiten lopen - om zo het neusje schoon te vegen. Mocht het spoelen moeilijk gaan, vraag dan je partner om te helpen door je ukkepuk vast te houden en af te leiden.

Voordat jullie allemaal massaal aan het neusreinigen gaan, heb ik nog één verzoek: test het eerst eens bij jezelf uit. Pas als je wéét hoe het voelt om een neusspoeling te krijgen, kan je je beter inleven in de reactie van je kleintje.

Hoe bestrijden jullie de gevreesde snottebellen? Laat van jullie horen, ik lees het graag!

Groetjes,

Miezeke


Bron afbeeldingen: http://www.leguidesante.co.uk- http://www.i-pharmacy.gr - www.kidspharma.be

Tik-tak, tik-tak, ...

"Miezeke, hoe doede gij da toch allemaal?!" Dat zinnetje hoor ik de laatste tijd wel meer passeren... Ieder persoon die me kent, wéét wat voor druk bestaan ik leid: een job die me minstens 10 u. per dag bezighoudt, mijn drie Muizekinders met hun noden en bezigheden, Mr. Muis (soms ook een handvol ;) ),  al die verschillede hobby's van me, mijn sociaal leven nog onderhouden én als klap op de vuurpijl over dit alles nog bloggen ook! Als ik het hier zo allemaal oplijst, begin ik te snappen waar die vraag vandaan komt.

Op ditzelfde moment voel ik de booskijkende blik van één van m'n beste vriendinnen op me neerdalen. Allerbeste vriendin zelfs, denk ik... , zij is de enige - op Mr. Muis na - die wéét hoe de vork in de steel zit. Ik creëer tijd, tijd die ik niet heb, en dus aftrek van mijn slaap... Wel enkel en alleen op vrijdag en zaterdag, maar toch... Ik ben blij dat blogstukjes mijn wallen niet tonen en er geen teller staat op het aantal geeuwen per minuut. En ja, D. je hebt gelijk... vroeg of laat gilt mijn lijf S.T.O.P. maar op dit moment houdt net dit me overeind. Still love you... kus!

Jong, oud, rijk of minder welgesteld... er is iets wat ons allen in leven en welzijn verbindt en wat we allemaal te kort komen: TIJD. Er zijn 24 uren beschikbaar in 1 dag, waarvan we er minstens 6, maar liefst 8 horen te slapen. Dit maakt dat we dan nog 18 uurtjes ter beschikking hebben. Lijkt heel wat he, maar wacht... 

Et voilà:
een dagschets uit het leven van Miezeke

6.00 u. - opstaan - ochtendritueel in badkamer

6.20 u. - waterketel aanzetten => nood aan een cafeïneshot & some food

6.35 u. - boterhammetjes smeren voor Muizemeid en Muizeknul, fruithapjes prepareren

6.50 u. - Muizepruts begint van haar oren te maken: papje opwarmen, slabbetje klaarleggen en nog snel een bo'ke met boter smeren voor haar

6.55 u. - Haar uit haar bedje plukken voor een dik knuffelmoment, verschonen, pyjama wisselen voor kleertjes

7.05 u. - Muizeputs krijgt haar flesje, gevolgd door haar boterhammetje

7.20 u. - Muizeknul laat weten dat ie wakker is en ik haal hem uit bed. Ook hier worden pyjama voor kleren omgewisseld en wordt hij naar het toilet geëscorteerd. 

7.30 u. - Muizemeid moet nu écht wel opstaan. Ook hier hetzelfde ritueel als hierboven.

7.40 u. - Boterhammetjes worden opgegeten (mits de nodige aanmaningen ;) ) en koekjes voor school worden uitgekozen

7.55 u. - Tanden worden grondig gepoetst, snuitjes worden schoongeveegd en vanaf maart tot oktober worden benen, armen en snoet met zonnecrème ingesmeerd (zonnestraaltjes kunnen prikken lieverds...)

7.55 u. Muizemeid en Muizeknul trekken hun schoenen en jas aan terwijl ik Muizepruts nog een laatste keer verschoon

8.05 u. Aangekomen in de crèche, Muizepruts wordt gedag gekust

8.10 u. Ik zet mezelf in de startblokken om de twee oudsten naar school te brengen

8.25 u. Aankomst bij de Muizenschool. Muizemeid en Muizeknul worden gedag gekust en ik rep me naar de zaak

8.30 u. Aanvang werkdag

8.45 u. Naar de plaatselijke supermarkt voor broodnodige supplies

Indien mogelijk ga ik op de middag (12.30 u. - 13.30 u. even over huis (wij wonen aan de zaak, dus dat gaat nogal vlot: ontbijttafel afruimen, afwasmachine uit- en inladen, papflesjes uitwassen en de wasmachine vullen en laten draaien)

18.15 u. Rondleiding en verkennend gesprek met klanten

19.30 u. Einde werkdag (in geval van contractbespreking eindigt mijn werkdag om 20 u.)

19.30 u. of 20 u. (afhankelijk van bovenstaande planning): Muizenkinders worden zowel door Mr. Muis als mezelf in hun nestje gelegd.

Mr. Muis vult trouwens alle gaten ertussen: avondeten maken, de afwas, avondritueel Muizenkinders en nog zakelijke extra's. Wat het eten zelf betreft: dat doe ik ergens tussendoor, als er tijd is...

Van zodra Muizemeid, -knul en -pruts in bed liggen, zorg ik nog voor een avondupdate naar onze klanten toe.

21u. - Eindelijk: ME-TIME!

23 u. (en in het ergste geval) 23.30 u. - Ik sleur mezelf verplicht naar bed! (In het weekend kan dit uitlopen tot 2.30u.)

't Is dus vrij simpel: Mr. Muis en mezelf vullen elkaar qua rolverdeling goed aan: 's morgens sta ik in voor de kleintjes en 's avonds is het zijn beurt.  Daarenboven zou dit alles zonder extra thuishulp niet mogelijk zijn. Zonder haar én Mr. Muis zou ik op mijn vrije momenten moeten strijken, stofzuigen en kamers schrobben.

Bij deze: ik draag hen op handen en kus mijn beide pollekes!

Tot blogs? ;)

Miezekemuis! 

Knoop het in je oren!

Ik heb een hobby... 't is te zeggen: Miezeke heeft een hobby. Het begon allemaal enkele maanden geleden toen ik in ons nest (nu ook echt wel letterlijk te nemen) aan het rommelen was. Alles moest eraan geloven: de potten, de pannen, écht alles tot aan de uitpuilende plastiekenpottekeskast toe werd aan een 'gebruik-ik-het-nog inspectie' onderworpen. Al het materiaal met een njet-verdict werd onverbiddelijk in een doos verpakt en naar de berging versjouwd. Daar vond ik het dan... verstopt achter enkele dozen op het rek: een overvolle knopendoos.

Ooit heb ik ze gekregen van een oud vrouwtje die ze kwijt wou en aangezien ik altijd wel denk iets ooooooit nog wel eens te kunnen gebruiken, nam ik ze dankbaar aan. Tot nu toe stond ze echter wat te verstoffen, maar nu nam ik het vastbesloten onder mijn arm mee richting woonkamer.

Al die kleurtjes maakten me instant vrolijk en dat moeten ook Muizemeid en Muizenknul gemerkt hebben. Van bij het openen van de doos graaiden hun handjes door het knopengoed en al snel lag meer dan de helft verspreid over de grond. *zucht*

Plan B dan maar: de knopen werden in een grotere, maar ook lagere bak gegoten en mijn muizekinders mochten met potjes van verschillende grootte aan de slag. Enkele uren was er niets anders te horen als het gerinkel van knopen. Muizemeid begon na een poosje knopen te sorteren op kleur en dit bracht mij spontaan aan het uitzoeken van de allerleukste exemplaren en zo is mijn hobby begonnen.
Onder het label 'Knoop het in je oren' by Miezekemuis, maak ik naar mijn mening originele, eco- én budgetvriendelijke oorjuweeltjes. Bezoek in de toekomst zeker eens mijn webshop en wie weet vind jij er wel iets naar je zin!

Vrijdag: chocodag!

Het is vrijdag! Dé dag van de week waarop het ochtendritueel nét iets vlotter verloopt dan anders. Géén gedoe over welk beleg op welke boterham, geen "eet-al-je-boterhammen-op" aanmaningen...

Nope, alles verloopt op rolletjes vandaag, want... op vrijdag is het Muizenest-nationale CHOCODAG.

Chocopasta als ontbijt én als lunch: het wordt onze Muizekinders (boven de twee jaar) van harte gegund. Gesmeerde bo'kes verdwijnen tot de laatste kruimel in hun buik en duimen en vingers worden letterlijk en figuurlijk afgelikt. De 6 andere dagen van de week blijft die pot in de kast staan en bijgevolg is het elke vrijdag zo'n beetje feest. Zie het als een "het-is-bijna-weekendfeestje" en dat gevierd moet worden worden met... nou ja, ... choco dus! Van die overheerlijke hazelnootpasta met de overwegend rode letters op het etiket. Mjammie! 

Wat eten jullie kleintjes graag op hun boterhammetjes?

Tip:

begin zéker niet te vroeg met je kleintje de smaak van choco of andere zoetigheden te leren kennen (jups, confituur is ook zoet!).

Begin met de korstjes vanaf je ukkepuk een tandje of twee heeft (onderschat trouwens de kracht van hun tandvlees niet). Let wel: de binnenkant van boterhammetjes zijn zacht, waardoor ze met speekselvermenging makkelijk omvormen tot een dikke prop. Deze kan hun gehemelte verstroppen, maar erger nog... verkeerd in hun luchtpijp terechtkomen. Altijd opletten dus en je kleintje in't oog houden tijdens het eten. Om die reden starten wij pas met deze stukjes van zodra kleintjes twee tandjes boven- én onderaan hebben en de leeftijd van +/- 8 maanden bereikt hebben.

Het is ook aangewezen om eerst met boter als beleg te beginnen en pas na een maand of twee plakjes kaas uit te proberen (mager of belegen).  Daarna kan je andere dingen beginnen aanbieden: smeerkaas, hespenworst, kippenwit, Strasbourg, ...
Confituur en choco introduceer je best in een later stadium. De reden waarom spreekt voor zich denk ik. Enneuh... geef niet te snel op na een moeilijkere start. Succes!

Weer naar school!

Morgen is het weer zover... eindelijk! Twee volledige maanden vakantie hebben zijn tol ten huize Muis geëist. Ondanks een groot verbod werd de sofa zijn doel voorbijgestreefd en omgevormd tot een heus acrobatisch klim- en klauterstel, de muren zijn nog net gevrijwaard gebleven van Abstracte MuizeKunst en het aantal decibels zijn sinds eind juni sterk in aantal toegenomen. Waar er ook gespeeld werd - buiten of binnen - Muizemeid (en naar haar voorbeeld dus ook Muizeknul) zijn volledig dolgedraaid en nu we geheel eerlijk zijn... WIJ ook. Muizeknul gaat zijn eerste schooldag tegemoet en hij gaat het super doen, daar zijn we zeker van. In tussentijd klinken we op de juffen, de meesters en de reeds in het vizier gekregen rust. Santé!

Ikzelf ben ook in mijn creatieve sloffen geschoven: Muizemeid en Muizeknul kregen elks een nieuwe sleutelhanger aan hun boekentas. Inspiratie en ontwerp de moi-même. Gebruikt materiaal:  Fimo (polymeerklei).

Staan jullie en de kleintjes ook zo te popelen voor de nieuwe schoolstart? Vertel het gerust hieronder!