Kinetic Sand = SUPERzand

Onlangs was het een item in het nieuws: kinetisch zand. Bij ons bracht de Sint het vorig jaar reeds dus hebben onze Muizekinders er al heel wat pret aan beleefd. Daarom hieronder een sfeerverslag met foto's van toen én nu... De Muizeclan is fan en dit om onderstaande redenen:

- het zand van Kinetic Sand heeft dezelfde kleur als écht zand (niet vergelijkbaar met het zand dat men in het nieuws behandelde)

- voelt ontzettend prettig in je handen

- fijn om naar te kijken hoe het vervormt tijdens het spelen 

- is niet giftig én zelfs glutenvrij!

- droogt niet uit

- zelfs Muizepruts (2 jaar) kan er probleemloos leuke vormpjes mee maken (geen frustraties)

- opruimen is een makkie: het zand 'klikt' als het ware aan elkaar: opnieuw samenvoegen en klaar

- minstens een uur non-stop indoorpret!

- óók fun voor Mr. Muis én mezelf


De Sint kocht het voor ons destijds online bij Maxxtools.be (met vier dozen heb je toch al heel wat speelpret)

Ik heb voor Muizemeid, Muizeknul en Muizepruts elk een lage speelbak voorzien maar ook los op tafel ermee spelen vormt geen probleem. Vormpjes kunnen apart aangekocht worden (de spuit-vormen zijn echt wel de max met dit soort zand), maar ook de vormpjes e.d. die je gebruikt tijdens het spelen met klei / maken van koekjes / spullen uit het speelkeukentje staan garant voor heel wat speelpret.

Dit is een topper!!!

Wat denken jullie hierover? Ik hoor het graag!

Groetjes,
Miezeke

 2013

 2014

Herfstfeestje!

Het is herfst: de bomen verliezen hun bladeren en vertonen de mooiste kleuren ooit. Het was de warmste 1 november sinds begin 1900... al voelden die warme stralen op m'n snoet dubbel aan: het is ook het bewijs dat er iets iets grondig mis is met ons klimaat. Desalniettemin besloten Mr. Muis en ik om ervan te profiteren: we gingen ons herfstfeestje houden en dus trokken we het bos in, samen met Opa en Oma. Door de seizoenen bewust te 'vieren' hopen we onze Muizekinders opmerkzaam te maken voor al het moois dat de natuur ons te bieden heeft. De plek ook om na te denken, herinneringen op te halen en onze zintuigen de kost te geven. Enof dat lukte! Muizemeid genoot van het onbezorgd fietsen op het bospad, Muizeknul zocht naar paddenstoelen en Muizepruts sprong als een klein konijn tussen de blaadjes op en neer. We verzamelden allerlei herfstschatten waarmee we op een andere dag dan kunnen knutselen. Na een overzalige wandeling van enkele kilometers, maakten we bij Opa en Oma in de tuin het haardvuur aan, nestelden ons in fleece dekens, zongen liedjes, poften we kastanjes en dronken zelfgemaakte pompoensoep. Terwijl de sterren hoog in de hemel fonkelden, knetterende vlammetjes dansten in het vuur, schaterlachjes van Muizeknul en Muizemeid weerklonken en Muizepruts al knuffelend bij me indommelde, schaamde ik me dat ik me soms zo druk kon maken in banale dingen... Het is zo simpel: dit... DIT heet gelukkig zijn!

Hebben jullie ook zo genoten van dit zwoele herfstweer? Ik mag het hopen...! :)

Miezeke